മിഴികള് നിറഞ്ഞു പെയ്ത രാവിനെ ഓര്മകളാക്കി...
ഒരു വേനല് മഴ പോലെ നനുത്ത പുലരികളും സന്ധ്യകളുംസമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് നീ കടന്നു വന്നതെപ്പോഴായിരുന്നു..?
ചാരം മൂടിക്കിടന്നിരുന്ന കനലുകളെ പോലെ, മനസ്സിലുറങ്ങികിടന്നിരുന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ ഊതി പെരുപ്പിച്ചതെന്തിനായിരുന്നു...?
ഒരിക്കലും പെയ്യില്ലായെന്ന് മനസ്സിനെ ഒരായിരം തവണ പറഞ്ഞുപഠിപ്പിച്ച മോഹങ്ങളില് ...
പ്രതീക്ഷയുടെ കൈത്തിരികള് കൊളുത്തി വെച്ച്,
മോഹഭംഗത്തിന്റെ കനല് തുള്ളികള് വീണ്ടും ഹൃദയത്തിലേക്കൊഴിച്ചുതന്നതെന്തിനായിരുന്നു.......?
മോഹഭംഗത്തിന്റെ കനല് തുള്ളികള് വീണ്ടും ഹൃദയത്തിലേക്കൊഴിച്ചുതന്നതെന്തിനായിരുന്നു.......?
ഓമിക്കാനും...ഓര്ത്തു വേദനിക്കാനും ....... മുഹൂര്ത്തങ്ങള്സമ്മാനിച്ച്കടന്നുപോകുമ്പോള് .. നീയറിയാഞ്ഞതെന്തേ..?