Pages

എന്‍റെ അന്വേഷണം....



ഏകാന്തത നിറഞ്ഞ വഴികളിലൂടെ ഒരുപാട് ദൂരം നടന്നു ആ കാല്‍പാദങ്ങള്‍ തേടിയുള്ള യാത്ര..., പക്ഷെ...
കഴിഞ്ഞില്ല... എവിടെയും കണ്ടെത്താന്‍...
ഒരു തോന്നല്‍ ആ വിജന വഴികളില്‍ എവിടെയോ താങ്ങുന്നതായി........
അറിയുന്നുണ്ടാകുമോ ? എന്‍റെ ഈ യാത്ര ?..........
ഇല്ല, ഒരിക്കലും അറിയില്ല അറിയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കില്ല, ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരിക്കലും അകന്നു പോകില്ലായിരുന്നു, എന്നും കൂടെ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു ,
പക്ഷെ... !
പോയി എങ്ങോ, എവിടെയോ, ഒരുപാടകലെ മറഞ്ഞുപോയി എന്‍റെ കണ്ണുകളെ വെട്ടിച്ച് ഒരുപാടകലെ ................"



സ്നേഹത്തിന്‍റെ പ്രതിഭലം കണ്ണീരാണ്...പക്ഷെ ആ കണ്ണീരിനു ഒരു സുഖമുണ്ട്...എന്‍റെ കവിളിന് ആ കണ്ണുനീര് ചൂട് പകരുന്നു...ആ ചൂടില്, ഞാന് അറിയുന്ന സുഖത്തിനു,
ഒരുപാട് അര്‍ത്ഥങ്ങളുണ്ട്>ഒരുപാട് ആശ്വാസങ്ങളുണ്ട്....

ഒരു പക്ഷെ എന്‍റെ കണ്ണീരില് മറ്റാരൊക്കെയോ
മഴവില്ല് കാണുന്നുണ്ടാകും....
ആരോക്കെയോ ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും...
അതിനുമപ്പുറം എനിക്കെന്തു വേണം ?

സ്നേഹം എന്നെ കരയിച്ച്ചോട്ടെ........
പക്ഷെ ഞാന് സ്നേഹിക്കുന്നവര് കരയാതിരിക്കട്ടെ....
ഞാന് കരയാം എല്ലാവര്ക്കും വേണ്ടി.......!!!!



മറക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കാം...
നിന്നെയും, നീ എനിക്ക്തന്ന മനോഹരനിമിഷങ്ങളേയും,
അല്ല..
എന്‍റെ മനസ്സില്‍ നിന്‍റെ കണ്ണുനീര്‍ തീര്‍ത്ത മുറിവുകളെയും…..



മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞു പെയ്ത രാവിനെ ഓര്‍മകളാക്കി...
ഒരു വേനല്‍ മഴ പോലെ നനുത്ത പുലരികളും സന്ധ്യകളുംസമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് നീ കടന്നു വന്നതെപ്പോഴായിരുന്നു..?

ചാരം മൂടിക്കിടന്നിരുന്ന കനലുകളെ പോലെ, മനസ്സിലുറങ്ങികിടന്നിരുന്ന സ്വപ്നങ്ങളെ ഊതി പെരുപ്പിച്ചതെന്തിനായിരുന്നു...?

ഒരിക്കലും പെയ്യില്ലായെന്ന് മനസ്സിനെ ഒരായിരം തവണ പറഞ്ഞുപഠിപ്പിച്ച മോഹങ്ങളില്‍ ...
പ്രതീക്ഷയുടെ കൈത്തിരികള്‍ കൊളുത്തി വെച്ച്,
മോഹഭംഗത്തിന്‍റെ കനല്‍ തുള്ളികള്‍ വീണ്ടും ഹൃദയത്തിലേക്കൊഴിച്ചുതന്നതെന്തിനായിരുന്നു.......?


ഓമിക്കാനും...ഓര്‍ത്തു വേദനിക്കാനും ....... മുഹൂര്‍ത്തങ്ങള്‍സമ്മാനിച്ച്കടന്നുപോകുമ്പോള്‍ .. നീയറിയാഞ്ഞതെന്തേ..?

Ethramel enne nee....





 


നിന്‍റെ വഴികളില്‍ ഇനി ഞാന്‍ വരില്ല, പക്ഷെ....

അതിനു മുന്‍പ് നിന്‍റെ ഓര്‍മകള്‍

മുറിവേല്‍പിക്കാത്ത എന്‍റെ ഹൃദയം എനിക്ക്

തിരിച്ചു തരണം......



ഏത്ര ജന്മം വേണമെങ്കിലും കാത്തിരിക്കാം
നിനക്കായി മാത്രം...
പക്ഷെ, ജനിക്കുമോ നീ ഒരു ജന്മമെങ്കിലും
എന്‍റെത് മാത്രമായി...?








മിത്രത്തെ
അത്രമാത്രയില്‍
‍ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും നഷ്ടപ്പെടുന്നതും
കാല്‍പ്പനികതയുടെ
വൈകല്യങ്ങള്‍ മാത്രം!

ക്ഷണത്തില്‍
ശഠിക്കുന്നതും ശമിക്കുന്നതും
നല്ല മിത്രത്തിനുത്തമം
കരടായ് തോന്നിയാല്‍
‍ക്ഷണം മാറ്റുക
കരടുള്ളിടം കീറിമുറിക്കരുത്.
വിശ്വസിക്കൂ
ഓരോ നിശ്വാസവും
അതില്‍ പ്രാണനുണ്ട്,
അനിഷ്ടത്തെ ഇഷ്ടകൊണ്ടും
പിണക്കത്തെ ഇണക്കംകൊണ്ടും;
മാറ്റിയാല്‍ ‍ശിഷ്ടം സ്നേഹസമ്പന്നം!

എന്‍റെ കണ്ണിലെ തിളക്കം
കുറുക്കന്‍ കണ്ണിലെ തിളക്കമല്ല,
എന്‍റെ പുഞ്ചിരിയില്‍
വഞ്ചനയുടെ ലാളിത്യമില്ല
കണ്ണിലെ തിളക്കം ;
സ്നേഹത്തിന്റെ കണ്ണുനീര്‍.
പുഞ്ചിരി;
യാതനകളുടെ നൊമ്പരങ്ങള്‍ക്കായ്
ഒരു ചെറിയ മറ.


പിന്നിടുന്ന ഓരോ നിമിഷവും സുഖമുള്ള ഓര്‍‌മ്മകളായിരിക്കട്ടെ......

സ്നേഹപൂറ്വ്വം
..................







പാടാത്ത പാട്ടിന്‍റെ ഈണം പോലെ.....
തേടുന്ന കാറ്റിന്‍റെ ഓളങ്ങള്‍ പോലെ...
പറയാന്‍ മറന്ന വാക്കുകള്‍ ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നു...
വെറുതേ....

മഴ ...

മഴ പെയ്യുകയാണ്....
ഇടനാഴികള്‍ പിന്നിട്ടു ജനാലയിലൂടെ തണുത്ത കാറ്റ്
മുറികളില്‍ നിറയുന്നു..
എല്ലാ കണ്ണുകളും മഴയുടെ സൗന്ദര്യത്തെ
ആസ്വദിക്കുന്നു.
ദൂരെ നേര്‍ത്ത മഞ്ഞിന്‍ കണം കണക്കെ മഴ
പൊട്ടിത്തകര്‍ന്നു വീഴുന്നു....
മഴയുടെ ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങളില്‍ ആരെക്കെയോ
നെടുവീര്‍പ്പെടുന്നു....
മഴ വീണ്ടും എത്തുന്നതിന്‍റെ സൂചനകള്‍!
എല്ലാ കണ്ണുകളിലും മഴയുടെ അവ്യക്തമായ
രൂപം പതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു....








എന്‍റെ വീട്ടില്‍ മഴ പെയ്യുകയാണ്....
വളരെ നാളുകള്‍ക്കു ശേഷമുള്ള വരവാണ്.
ഇടനാഴിയില്‍ നിന്ന് ഞാന്‍
മഴയുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കുകയാണ്......
 
ഇന്നെലെയിലെ മഴയാണ് എനിക്കിഷ്ടം.
ഗൃഹാതുരത നിറഞ്ഞ ആ പഴയ മഴക്കാലമാണ്
എന്‍റെ ഓര്‍മയിലെല്ലാം.....
അവളോട്‌  മഴയെപ്പറ്റി ചോദിച്ചപ്പോള്‍
ഒരു മഴത്തുള്ളി കണക്കെ അവള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു....
ഇനിയൊന്നും പറയാന്‍ അവള്‍ക്കു ബാക്കിയില്ല,
കാരണം !
മഴയുടെ മുഴുവന്‍ സൗന്ദര്യവും നിറഞ്ഞതായിരുന്നു ആ പുഞ്ചിരി....
അവളെപ്പോലെതന്നെ  മഴയോടും
എനിക്ക് കടുത്ത പ്രണയം ആണ്....!!!
മഴയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ ലയിച്ചു
നിന്നെ മാത്രം സ്വപ്നം കണ്ട രാവുകള്‍....

ഇടവഴിയില്‍ മഴ നിറയുകയായിരുന്നു.
ചുറ്റും കാല്‍പ്പാടുകള്‍ വീഴ്ത്തി ഞാന്‍ ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നു.
പിന്നിലെ കാല്പ്പാടുകളെ മഴ മായ്ച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു....

ഒടുക്കമൊരു പെരുമഴക്കാലം.
നിനച്ചിരിക്കാതെ വന്ന മഴ മേഘങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം
നീ യാത്രയായത്....
 
ഇപ്പോള്‍ നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മഴ
എനിക്ക് നല്കുന്നത് നിന്‍റെ ഓര്‍മകളാണ്.
ഞാനിവിടെ ഏകനാണ്...........................




സ്നേഹിക്കാന്‍
അറിയാവുന്ന ഒരുമനസ്സ്
എന്നും ഒരു ശാപമാണ്
കാരണം ആ മനസ്സിന്
എന്നുംവേദനകള്‍ ഏറ്റു വാങ്ങേണ്ടി വരും....





വിട പറയുമെന്ന് ഉറപ്പുള്ള ബന്ധങ്ങള്‍ക് വേണ്ടി ഒരികളും
 സമയം ചിലവഴികരുത്....കാരണം ആ ബന്ധങ്ങള്‍ ഒരിക്കല്‍ 
നമ്മുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറയിപ്പിക്കും

നിലാവ് ....



ഇന്നു നല്ല നിലാവുള്ള രാത്രിയാണ്
ആകാശത്ത് നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കുറവാണ്
ഏന്‍റെ മനസുപോലെ അസ്വസ്ഥമായ ആകാശം.....
അതില്‍ നിന്‍റെ മധുരകരമായ ഓര്‍മ്മകള്‍ പോലെ
അങ്ങിങ്ങായി ചില നക്ഷത്രങ്ങള്‍ മാത്രം
എങ്കിലും... കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ക്കിടയിലും
തണുത്ത നിലാവെളിച്ചം പരത്തി,
ചന്ദ്രിക തെളിഞ്ഞു നില്‍കുന്നു.....
നിന്നെപോലെ....!!!!
പുഞ്ചിരി തൂകികൊണ്ട്....!!!!